Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

"Τα πεζοδρόμια δεν ειναι για τα αυτοκίνητα!"

Ιδιοκτήτης και θαμώνας καταστήματος στο Γκάζι
επιτέθηκαν σε πολίτη την Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου το απόγευμα,
μόλις αντιλήφθηκαν ότι κόλλησε το γνωστό αυτοκόλλητο «είμαι γάιδαρος,
παρκάρω όπου γουστάρω» σε αυτοκίνητο θαμώνα που ήταν παράνομα
παρκαρισμένο πάνω στο πεζοδρόμιο ακριβώς έξω από το κατάστημα,
αποκλείοντας τη διέλευση των πεζών από το πεζοδρόμιο.

Οι επιτιθέμενοι έβρισαν και χτύπησαν με γροθιές και κλωτσιές τον
ακτιβιστή, ενώ του αφαίρεσαν το κινητό τηλέφωνο για να μην
καλέσει βοήθεια. Τη σκηνή διέκοψαν δύο δημοτικοί αστυνομικοί.
Τελικά ο ιδιοκτήτης του καταστήματος συνελήφθη,
ενώ ο θερμόαιμος θαμώνας, ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου
πήρε το όχημά του και εξαφανίστηκε. Ο πολίτης νοσηλεύεται
φρουρούμενος στο νοσοκομείο, αφού και εναντίον αυτού
υποβλήθηκε μήνυση ως αντίποινα από τον καταστηματάρχη για εξύβριση.

Η επίθεση είναι άλλη μια όψη της καθημερινής βαρβαρότητας
που υφίστανται χιλιάδες πολίτες της χώρας μας, όταν τους έχει
αφαιρεθεί το δικαίωμα να περπατούν στα πεζοδρόμια. Ο ανενημέρωτος
θαμώνας νομίζει πως έχει το δικαίωμα να παρκάρει
το αυτοκίνητό του δίπλα ακριβώς στο φραπέ του.
Η ομάδα μας θα συμπαρασταθεί ηθικά και νομικά στον πολίτη
που διεκδίκησε, για λογαριασμό όλων μας, μια καλύτερη πόλη.
Οι καταστηματάρχες καταμήνυσαν τον ακτιβιστή
για εξύβριση (ο ίδιος όπως μας είπε δεν άνοιξε το στόμα του) και εκτιμούμε
πως θα περιφρουρήσουν με κάθε μέσο, το «δικαίωμά» τους
στην κατάληψη των δημόσιου χώρου.
Το θέμα της μαζικής κατάληψης πλατειών και πεζοδρομίων από τραπεζοκαθίσματα
στο Γκάζι, έρχεται άλλη μια φορά στην επικαιρότητα μετά από κινητοποιήσεις
των κατοίκων τους προηγούμενους μήνες.

Το μαγαζι μαλλον ειναι ενα μακακας καπως ετσι στο γκαζι,
περιμενουμε περισσοτερα νεα, παντως δεν ειναι ενα ή δυο μαγαζια, ειναι πολλα...

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Πολίτες με αναπηρία και πολιτικό μάρκετινγκ


“Οι άνθρωποι με αναπηρία που συμμετέχουν ως υποψήφιοι με τα κόμματα είτε στις βουλευτικές είτε στις αυτοδιοικητικές εκλογές εξ’ ορισμού αποτελούν αντικείμενα του πολιτικού marketing”: Θα ήταν μια ακόμη απ’ τις συνήθεις “κυνικές ομολογίες” των καιρών η παραπάνω φράση, αν δεν πιστωνόταν σ’ έναν νεαρό επιστήμονα με αναπηρία που μόνον ως επαγγελματίας της πολιτικής δεν έχει (αλλά ούτε και φιλοδοξεί να) σταδιοδρομήσει.

Ο 35χρονος οικονομολόγος Σοφοκλής Αλέπης, υπεύθυνος διεθνών σχέσεων του πανελλήνιου συλλόγου παραπληγικών και δημοτικός σύμβουλος Χαϊδαρίου με την παράταξη της πλειοψηφίας, ανήκει στους ανθρώπους εκείνους που δεν αρέσκονται να παριστάνουν τους ρομαντικούς της πολιτικής αλλά είναι. Μας μιλάει από καρδιάς για “πολιτική και αναπηρία”.

” Ξεκίνησα να ασχολούμαι με την πολιτική, έχοντας κατά νου μια υπόθεση εργασίας που αποτελεί κοινό τόπο για την πλειοψηφία των πολιτών. Ότι, δηλαδή, τα άμεσα καθημερινά προβλήματα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν και λυθούν από την κεντρική λεγόμενη διοίκηση, αλλά μόνο σε επίπεδο τοπικής κοινωνίας “ αρχίζει από τα αυτονόητα ο κύριος Αλέπης και συνεχίζει: ” Άλλωστε, πολιτική δεν μπορεί να σημαίνει επί της ουσίας τίποτε άλλο, από άμεση διοίκηση της κοινότητας, της πολιτείας από τους εκλεγμένους πολίτες της” . Στην κατάληξη της πρώτης σειράς σκέψεών του ο νεαρός επιστήμονας και δημοτικός σύμβουλος δεν διστάζει να γίνει επικριτικός: ”Εχοντας την τετραετή εμπειρία του δημοτικού συμβούλου είμαι υποχρεωμένος να παραδεχτώ ότι και σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης όπου θεωρητικά οι δυνατότητες λύσης των καθημερινών προβλημάτων είναι υπέρτερες, η αποτελεσματικότητα στην πράξη παραμένει ζητούμενη”.

Η τεχνοκρατική σκέψη του Σ. Αλέπη αναζητεί πάντοτε το ”γιατί” της κάθε διαπίστωσης, έτσι ακριβώς συμβαίνει και στα περί περιορισμένης αποτελεσματικότητας της τοπικής αυτοδιοίκησης.” Αντώνη, μην περιμένεις από μένα να ερμηνεύσω τις ανεπάρκειες με τον συνήθη των επαγγελματιών της Τ.Α. τρόπο, εστιάζοντας στους περιορισμένους οικονομικούς πόρους και τα διαχειριστικής υφής προβλήματα” αποδίδει αρχικά το μέτρο της σκέψης του ο συνομιλητής μας και αμέσως μετά εφορμά στην ουσία: ” Η συνεχής επίκληση των οικονομικών προβλημάτων – έστω και αν υπάρχουν – είναι το ασφαλέστερο άλλοθι . Αυτό που χρησιμοποιείται για να κρύψει την ανεπάρκεια πολλών προσώπων που εμπλέκονται με τον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Θα συσχετίσουμε λοιπόν την ανεπάρκεια αυτοδιοικητικών πολιτικών με την πολιτική ανεπάρκεια των αυτοδιοικητικών προσώπων και όχι όπως συνηθίζεται με τις χρόνιες οικονομικές ανεπάρκειες”.

Είναι ιδιαίτερα ευγενής άνθρωπος ο Σοφοκλής Αλέπης, ιδιαίτερα ευγενική είναι και η προσέγγισή του περί πολιτικής ανεπάρκειας. Επιγραμματικά:” Aν μη τι άλλο ο δημοτικός σύμβουλος δεν πρέπει στο ελάχιστο να βιώνει τα σύνδρομα της καταξίωσης ή της επιτυχίας ή του παραγοντισμού, που όπως έχει αποδειχτεί μοιάζουν να δηλητηριάζουν την πλειοψηφία των μετεχόντων στην λεγόμενη κεντρική πολιτική σκηνή. Επί της ουσίας δεν είναι τίποτε περισσότερο από άνθρωπος της διπλανής πόρτας που του ανατίθενται κάποιες δουλειές που θα μπορούσαν να ανατεθούν στον οποιονδήποτε, πολιτικός της διπλανής πόρτας για να χαριτολογήσουμε. Δυστυχώς, η πλειοψηφία των μετεχόντων στα τοπικά κοινά έχουν χάσει περισσότερο ή λιγότερο το ως άνω αυτονόητο μέτρο”

Ο συνομιλητής μας είναι - υπενθυμίζουμε - και άνθρωπος με αναπηρία δραστηριοποιημένος στο αναπηρικό κίνημα, κατά συνέπεια από την mini συνέντευξη που μας παραχωρεί δεν θα μπορούσε να λείψει η ειδική μνεία στις απευθυνόμενες στους ΑμεΑ αυτοδιοικητικές πολιτικές: “ Η κυρίαρχη στην πολιτική έννοια της ανταποδοτικότητας σε ότι αφορά τους ανθρώπους με αναπηρία ελάχιστα ισχύει. Η υστέρηση υπηρεσιών απέναντί τους είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση, η βαθύτερη απάντηση πρέπει να αναζητηθεί στα γιατί της ανεπάρκειας των προσώπων, επ’ ουδενί στο άλλοθι της έλλειψης πόρων. Αλλωστε, τα περισσότερα ελλείμματα πολιτικών που απευθύνονται στους δημότες με αναπηρία, έχουν να κάνουν είτε με άγνοια είτε με παντελή έλλειψη κουλτούρας ισοτιμίας, όχι πάντως με έλλειψη χρημάτων. Για παράδειγμα, μια σωστά κατασκευασμένη ράμπα ή μια όδευση τυφλών που δεν διασχίζει παντός είδους εμπόδια δεν κοστίζουν σχεδόν τίποτα...”

O επίλογος της συζήτησης εξελίσσεται σε τόνο και ύφος προσωπικό στα όρια του αυτοκριτικού: “Οι περισσότερες επιλογές υποψηφίων με αναπηρία γίνονται με κριτήρια του κυρίαρχου στους καιρούς μας πολιτικού marketing” δηλώνει απενοχοποιημένα ο Σ. Αλέπης, προτείνοντας όμως παράλληλα το δικό του μέτρο – μοντέλο υπέρβασης: ”Ο άνθρωπος με αναπηρία που μετέχει στα κοινά ένα και μόνο τρόπο έχει να υπερβεί τα κριτήρια του πολιτικού marketing βάσει των οποίων κατά κανόνα επιλέγεται ως υποψήφιος.Πρέπει να αλλάξει με την πολιτική στάση του τον ρου των πραγμάτων! Να μεταλαμπαδεύσει τον δικαιωματικό πόθο των συμπολιτών του με αναπηρία για ίσες ευκαιρίες σε αυτιά που αρνούνται να ακούσουν και σε μάτια που αρνούνται να δουν”. Μα την αλήθεια, το μέτρο – μοντέλο υπέρβασης που προτείνει ο Σ. Αλέπης μας μοιάζει τόσο αδύνατο, που στους αδιανόητους καιρούς μας ίσως να είναι και το μοναδικό...


ΗΜΕΡΙΔΑ

ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΜΑΘΗΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ & ΜΑΘΗΣΗ ΣΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΤΑΞΗ

20 Μαρτίου 2010
Εταιρεία Ηπειρωτικών Μελετών στα Ιωάννινα (Παρασκευοπούλου 4 με Αβέρωφ
Πληροφορίες 2310 230545

ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ

ΠΟΛΥΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ: ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ - ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ - ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

6 & 7 Μαρτίου 2010 στη Θεσσαλονίκη (PORTO PALACE HOTEL)

Πληροφορίες και κράτηση θέσεων www.e-employ.gr/application.php
και στα τηλέφωνα 2310 230545 (Καθημερινά από Δευτέρα - Παρασκευή 10.00 - 19.00)
Υπάρχει κόστος συμμετοχής

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Καταγγέλλουντο φορολογικό,ετοιμάζουν κινητοποιήσεις

Για πλήρη αναλγησία και αθέτηση προεκλογικών δεσμεύσεων σε ό,τι αφορά την κοινωνική ένταξη των ατόμων με αναπηρία εγκαλεί τον υπουργό Οικονομικών η εθνική
συνομοσπονδία ΑμεΑ, αποτιμώντας τις προαναγγελίες του προϋπολογισμού για το 2010 ως απολύτως προσβλητικές για τα ΑμεΑ και τις οικογένειές τους. «Τα άτομα
με αναπηρία βυθίζονται σε ολοένα και σκληρότερες μορφές κοινωνικού αποκλεισμού και ανισοτήτων», τονίζεται χαρακτηριστικά στη σκληρή ανακοίνωση της συνομοσπονδίας
προς τον Γ.

Παπακωνσταντίνου. «Σύγκρουση μετωπική. Προετοιμαζόμαστε για κινητοποιήσεις, ο προϋπολογισμός δεν μας αφήνει το παραμικρό περιθώριο για οιαδήποτε άλλη προσέγγιση»,
αναφέρεται στην ανακοίνωση. Περιλαμβάνεται επίσης σειρά ερωτημάτων προς τον υπουργό Οικονομικών που μέχρι σήμερα -παρά τις συνεχείς προκλήσεις της ΕΣΑμεΑ-
έχουν παραμείνει αναπάντητα, όπως:

1ον) Τι θα γίνει με τις φοροαπαλλαγές των ΑμεΑ;

2ον) Τι θα γίνει με τη σύνδεση των φοροαπαλλαγών με το σύστημα συλλογής αποδείξεων;

3ον) Γιατί δεν έχει υπάρξει η παραμικρή βούληση για φορολογικά μέτρα που θα λειτουργήσουν ως κίνητρα αύξησης της απασχόλησης των ΑμεΑ, το ποσοστό απασχόλησης
των οποίων στη χώρα μας είναι ντροπιαστικά χαμηλό (κάτω από 20%);

4ον) Σε ό,τι αφορά τα τεκμήρια κόστους διαβίωσης, γιατί δεν έχει ληφθεί διόλου υπόψη το επιπρόσθετο κόστος διαβίωσης που πηγάζει από τις ανάγκες της αναπηρίας;


Α. ΣΚΟΡΔΙΛΗΣ

http://www.enet.gr

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Οι ακριβείς ορισμοί των αναπηριών

Οι θεσμικοί ορισμοί των κυριότερων αναπηριών, εμπεριέχονται σε εγχειρίδιο με τίτλο “σχεδιάζοντας πολιτική σε θέματα αναπηρίας” που εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2008 υπό την επιμέλεια της εθνικής συνομοσπονδίας ατόμων με αναπηρία. Η μεγάλη πλειοψηφία των Έλλήνων πολιτών αγνοούν πλήρως το περιεχόμενο των θεσμικών ορισμών. Υπό την έννοια αυτή, η επιγραμματική τους παράθεση μπορεί να γίνει αντιληπτή και ως ένα πρώτο βήμα επαφής με τα θέματα αναπηρίας. Η πρώτη, στοιχειώδης γνώση.

♦ Με τον όρο “άτομα με βαριές αναπηρίες και πολλαπλές ανάγκες εξάρτησης” εννοούμε άτομα που έχουν βαριά αναπηρία (νοητική υστέρηση, αυτισμό, νευροψυχική διαταραχή, νευρολογικά σύνδρομα, ασθένειες κυτταρικής ανάπτυξης και άλλες νευροψυχιατρικές διαταραχές), η οποία μπορεί να συνοδεύεται και από άλλες αναπηρίες (π.χ. τυφλότητα, κώφωση).

♦ Ο σακχαρώδης διαβήτης Τύπου 1 ή ινσουλινοεξαρτώμενος είναι ένα χρόνιο νόσημα που εμφανίζεται στην παιδική ή νεανική ηλικία. Η καταστροφή των κυττάρων Β του παγκρέατος έχει ως συνέπεια την ολοκληρωτική έλλειψη ινσουλίνης. Χωρίς την ινσουλίνη το σώμα δεν μπορεί να μετατρέψει τις τροφές σε ενέργεια. Αυτό σημαίνει ότι είναι αναγκαία η λήψη ινσουλίνης εξωγενώς, δηλαδή με ενέσεις. Είναι ευρέως γνωστό και κοινά παραδεκτό ότι μόνο με την σωστή ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης είναι δυνατό να αποφευχθεί η εμφάνιση επιπλοκών και η επιδείνωση αυτών, όπως είναι η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, η διαβητική νεφροπάθεια, οι ακρωτηριασμοί, τα καρδιαγγειακά νοσήματα κ.λ.π.

♦ Κωφό άτομο είναι το άτομο που η ακουστική του απώλεια είναι τόσο σοβαρή που – είτε φοράει ακουστικά είτε όχι – δεν αντιλαμβάνεται την ομιλία (ακουστική απώλεια 70db και άνω). Βαρήκοο άτομο είναι το άτομο που η ακουστική του απώλεια κυμαίνεται μεταξύ 35 και 69db. Ο όρος κώφωση υποδηλώνει σχεδόν καθολική απώλεια ακοής, εκ γενετής ή επίκτητη, μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη. Ο όρος παιδική κώφωση χρησιμοποιείται ειδικά για τις περιπτώσεις αμφοτερόπλευρης απώλειας ακοής, στις οποίες η εκμάθηση της ομιλούμενης γλώσσας είναι σημαντικά δυσχερής διότι ελάχιστα (ή καθόλου) στοιχεία της ομιλίας μπορεί να γίνουν αντιληπτά ακουστικά.

♦ Νεφροπαθής τελικού σταδίου θεωρείται ο άνθρωπος του οποίου η νεφρική λειτουργία έχει μειωθεί σε βαθμό που να χρειάζεται τεχνητή υποστήριξη. Πρόκειται για χρόνια πάθηση, μη αναστρέψιμη, συνεχώς επιδεινούμενη, με πολλές παρενέργειες. Υπάρχουν 3 τρόποι αντιμετώπισης της νεφροπάθειας τελικού σταδίου: η αιμοκάθαρση με τεχνητό νεφρό, η περιτοναϊκή κάθαρση και η μεταμόσχευση νεφρού. Η μεταμόσχευση νεφρού προσφέρει καλύτερη ποιότητα ζωής καθώς απαλλάσσει από την ταλαιπωρία της αιμοκάθαρσης, ο μεταμοσχευμένος όμως λαμβάνει ισχτρά φάρμακα ανοσοκαταστολής εφ’ όρου ζωής.

♦ Σύμφωνα με το Ν.958/1979 τυφλό θεωρείται το άτομο που στερείται παντελώς την όραση και από τους 2 οφθαλμούς ή που η οπτική οξύτητα και στους 2 οφθαλμούς είναι κάτω του 1/20 μη επιδεχόμενη οποιαδήποτε διόρθωση. Μερικώς βλέπων είναι το άτομο που η απώλεια όρασής του κυμαίνεται μεταξύ 67 και 95%.

♦ Η θαλασσαιμία ή μεσογειακή αναιμία ή νόσος του Cooley είναι η νόσος που χαρακτηρίζεται από βαριά αναιμία από την βρεφική ηλικία. Ανήκει στις κληρονομικέ ασθένειες και προκαλείται από μιά διαταραχή στη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης, με αποτέλεσμα ανωμαλίες των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Στην χώρα μας είναι συχνή η Β θαλασσαιμία που προκαλείται από διαταραχή στην σύνθεση των Β αλύσεων της αιμοσφαιρίνης. Υπάρχουν 3 μορφές θαλασσαιμίας : η μείζων θαλασσαιμία που είναι η ομόγυγος και η πιό βαριά μορφή, η ενδιάμεση και η ελάσσων θαλασσαιμία που είναι η ετερόζυγος μορφή ( ο κοινά λεγόμενος και λανθασμένος όρος”στίγμα”)

♦ Η συγγενής αιμορραγική διάθεση (αιμορροφιλία) χαρακτηρίζεται από μετατραυματικές ή αυτόματες αιμορραγίες ακόμα και με ελάχιστη μορφή. Οφείλεται σε ελάττωση ή έλλειψη ενός παράγοντα της αιμόστασης και κυρίως της πήξης του αίματος η οποία καθορίζει και τον τύπο της διαταραχής.

♦ Η νόσος του Χάνσεν ήταν επί δεκαετίες γνωστή ως λέπρα. Είναι μιά χρόνια πάθηση που προσβάλλει το δέρμ και τα νεύρα, ανευρίσκεται μέσω ιστολογικής εξέτασης και διακρίνεται σε 3 μορφές: Φυματώδης λέπρα – Νευρική ή αναισθητική – Μεικτή λέπρα. Με πρωτεργάτη τον Ραούλ Φολερό εξαίρετοι επιστήμονες κατάφεραν να μεταδώσουν παγκοσμίως το μήνυμα ότι η λέπρα δεν είναι μεταδοτική.

♦ Οι συγγενείς καρδιοπάθειες είναι μία από τις συχνότερες και βαρύτερες δυσπλασίες στα παιδιά. Η συχνότητά τους ανέρχεται σε 1%. Σε ποσοστό τους 10-15% υπάρχουν περισσότερες από μία ανωμαλίες ενώ αντίστοιχο ποσοστό έχουν συγχρόνως μη καρδιακές ανωμαλίες. Στο 80-90% η αιτιολογία είναι άγνωστη, στις υπόλοιπες έχουν ενοχοποιηθεί τόσο γενετικοί όσο και περιβαλλοντικοί παράγοντες.

♦ Ατομα με κινητική αναπηρία , τέλος, είναι όλα εκείνα τα άτομα που παρουσιάζουν μικρή ή μεγάλη δυσχέρεια στην κίνηση, κάποιου ή κάποιων μελών του σώματός τους. Η συγκεκριμένη κατηγορία είναι και η πολυπληθέστερη.

Πηγή : www.enet.gr

Αφιλόξενες στα άτομα με αναπηρία οι τράπεζες

Οι ελληνικές τράπεζες αρνούνται να εφαρμόσουν το προβλεπόμενο από το νόμο (3731/08) μειωμένο ωράριο για τους υπαλλήλους που ζουν υπό συνθήκη αναπηρίας. Σε κάμποσες περιπτώσεις η τραπεζική “άρνηση” έχει προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των αναπήρων υπαλλήλων τους.

Μια χαρακτηριστική περίπτωση τέθηκε υπόψιν του προεδρείου της ΟΤΟΕ, σε προ ημερών συνάντησή του με αντιπροσωπεία του Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών (ΠΑΣΠΑ) αποτελούμενη από τον πρόεδρο Αθ. Βίγλα και το μέλος του ΔΣ του συλλόγου Σοφ. Αλέπη. Αφορά υπάλληλο με κινητική αναπηρία τραπεζικού καταστήματος της Αθήνας που ελέω εξαντλητικού ωραρίου κατέληξε να υπερβεί τα όρια της εξάντλησης και να νοσηλευτεί σε κρίσιμη κατάσταση. Οπως με εμφανή πικρία δηλώνει ο Σ. Αλέπης (τραπεζουπάλληλος και ο ίδιος) “ είναι κάτι παραπάνω από θλιβερό να κινδυνεύουν ζωές για μια χούφτα παραπάνω ευρώ”.

Ειπώθησαν και πολλά άλλα ενδιαφέροντα στην συνάντηση ΟΤΟΕ και ΠΑΣΠΑ , σημαντικότερα των οποίων ήταν τα σχετικά με το “απροσπέλαστον” των τραπεζικών καταστημάτων για τους ΑμεΑ και ιδιαίτερα τους χρήστες αναπηρικού αμαξιδίου. Σύμφωνα με ενδεικτική έρευνα του ΠΑΣΠΑ, λοιπόν, η μεγάλη πλειοψηφία των τραπεζών δεν διαθέτουν θέσεις στάθμευσης και στοιχειωδώς καλοφτιαγμένες ράμπες εισόδου, ενώ για την συντριπτική πλειοψηφία το ...είδος “προσβάσιμη τουαλέτα” παντελώς αγνοείται! Αν στα της έρευνας προσθέσουμε τα σχετικά με τις νέες επιβληθείσες προδιαγραφές ασφαλείας των εισόδων (περιστρεφόμενες θύρες, στενά ανοίγματα) , το συμπέρασμα προκύπτει αυτόματα: Οι τράπεζες είναι χώροι προκλητικά αφιλόξενοι για τους ανθρώπους με αναπηρία.

Το αισιόδοξο μήνυμα από την συνάντηση, ήταν η ρητή δέσμευση του οργανωμένου φορέα των τραπεζουπαλλήλων ότι θα “πάρει στους ώμους του” τα δίκαια αιτήματα του οργανωμένου φορέα των παραπληγικών. Τόσο σε ότι αφορά την άσκηση του δικαιώματος στο μειωμένο ωράριο των κινητικά αναπήρων υπαλλήλων, όσο και σχετικά με την δημιουργία υποδομών προσβασιμότητας στα τραπεζικά καταστήματα. Οπως οι της ΟΤΟΕ διαβεβαίωσαν θα δραστηριοποιηθούν αναλαμβάνοντας στοχευμένες πρωτοβουλίες, όχι κάποια στιγμή στο αόριστο μέλλον αλλά συντομότατα. Εντός των προσεχών ημερών.

Πηγή :www.enet.gr

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Σπάζοντας την απομόνωση

Έχω ένα γιο 8 χρονών ο οποίος πάσχει από μελαχρωστική. Είναι μια κληρονομική ασθένεια στα μάτια την οποία έχουμε κι εγώ και ο πατέρας μου. Εγώ προχώρησα μέχρι το Γυμνάσιο γιατί δεν υπήρχαν τα μέσα και οι προϋποθέσεις για να προχωρήσω παραπέρα. Σήμερα υπάρχουν τα μέσα αλλά δεν καλύπτονται τα παιδιά που έχουν πρόβλημα με συνέπεια να μένουν απ έξω". Η Ανθή Δούπη μαζί με άλλους γονείς από όλη την Ελλάδα που έχουν παιδιά με προβλήματα όρασης ξεκίνησαν πρόσφατα μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένας Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων παιδιών με αναπηρία στην όραση - με την επωνυμία "Ήρα" - με σκοπό να αντιμετωπιστούν τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτά τα παιδιά στο σχολείο.

Η ίδια - όπως ανέφερε μιλώντας στα "Χ.Ν." - πήρε την πρωτοβουλία για τη σύσταση του συλλόγου παρακινούμενη από τον γιο της, ωστόσο, όπως διευκρίνισε, στην ίδια κατάσταση βρίσκονται περίπου άλλα 1.000 παιδιά σε όλη την Ελλάδα: "Πανελλαδικά αυτή τη στιγμή είναι περίπου 220 τα παιδιά που έχουν μειωμένη όραση και γύρω στα 580 τα παιδιά με τύφλωση που δεν έχουν κάποια άλλη αναπηρία. Μιλάμε δηλαδή για περίπου 1.000 μαθητές οι οποίοι αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες στο σχολείο".
Τα προβλήματα αυτά όπως αναφέρει δεν είναι λίγα: "Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν τα χρήματα για να φτιαχτούν τα μεγεθυμένα βιβλία. Πρέπει να τα φτιάχνουμε μόνοι μας οι γονείς και μιλάμε για ένα ποσό γύρω στα 800 ευρώ το τρίμηνο στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, ενώ μετά το ποσό αυτό αυξάνεται φτάνοντας τα 4.000 ευρώ τον χρόνο. Πέρυσι πήραμε τα βιβλία με καθυστέρηση 2 μηνών και μέχρι τότε λειτουργούσαμε με φωτοτυπίες μεγεθυμένες.
Φέτος έχει σταματήσει το κονδύλι".
Εκτός όμως από τα βιβλία - όπως υπογραμμίζει - υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την ένταξη των παιδιών στο σχολείο: "Δεν υπάρχουν ειδικά σχολεία ή τμήματα ένταξης στα κανονικά σχολεία. Κάποτε καλύπτονται αυτά τα παιδιά αλλά για όχι για όλα τα μαθήματα και όχι για όλες τις ώρες", σημειώνει και κάνει ιδιαίτερη αναφορά στην έλλειψη παράλληλης στήριξης: "Η παράλληλη στήριξη σημαίνει ότι υπάρχει ένας εκπαιδευτικός ο οποίος είναι μέσα στην κανονική τάξη με το παιδί, κάθεται μαζί του, του δείχνει, του μεγεθύνει ό,τι γράφει η δασκάλα της τάξης στον πίνακα ή αν το παιδί είναι τυφλό ξέρει μπράιγ ώστε να το βοηθήσει. Είναι τα μάτια, τα πόδια και τα χέρια του παιδιού στο σχολείο. Με αυτό τον τρόπο το παιδί μπορεί να κοινωνικοποιηθεί και να μην μείνει στο περιθώριο. Δυστυχώς όμως δεν προσφέρεται παράλληλη στήριξη. Φέτος έκαναν αίτημα για παράλληλή στήριξη 1.000 παιδιά και δόθηκαν μόνο οι 2!".
Καταλήγοντας, η κα Δούπη τονίζει ότι σημαντική παράμετρος περιθωριοποίησης των παιδιών με αναπηρία στην όραση είναι ακόμα οι δυσκολίες πρόσβασης στο σχολικό περιβάλλον με τις οποίες έρχονται αντιμέτωπα τα παιδιά. Δυσκολίες που αφορούν στην έλλειψη "φιλόξενων" υλικοτεχνικών υποδομών (ράμπες κ.λπ.) αλλά και την απουσία δυνατότητας μεταφοράς των παιδιών από και προς το σχολείο.
Το πόσο σοβαρές συνέπειες έχουν οι δυσκολίες αυτές για τα παιδιά με κάποια αναπηρία αναδεικνύεται μέσα από τις επίσημες εκτιμήσεις της ΟΛΜΕ σύμφωνα με τις οποίες 2 στους 3 μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες δεν συνεχίζουν τις σπουδές τους στο γυμνάσιο, παρότι η ειδική αγωγή έχει καταστεί υποχρεωτική από το 2008.

“Να αποκτήσουμε μια φωνή!”

Η κα Δούπη υπογραμμίζει τη σημασία που έχει ο σύλλογος "Ήρα" να αποκτήσει πολλά μέλη, ώστε οι παρεμβάσεις του για τη βελτίωση της κατάστασης να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα: "Προσπαθούμε να συγκεντρώσουμε όλους τους γονείς πανελλαδικώς για να «φωνάξουμε». ʼλλο είναι να είναι ένας γονιός στα Γιάννενα, ένας στην Κρήτη κ.λπ. κι άλλο 200 γονείς μαζί. Κάποιος θα μας ακούσει. Πρέπει όλοι μαζί να αποκτήσουμε μια φωνή ώστε να σπάσει η απομόνωση του καθενός. Γι αυτό τον σκοπό είμαστε σε επικοινωνία με τον Πανελλήνιο Σύλλογο Τυφλών και την Ομοσπονδία".
Οι γονείς παιδιών με αναπηρία στην όραση από τα Χανιά που ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στον σύλλογο μπορούν να επικοινωνήσουν με την κα Ανθή Δούπη στα τηλέφωνα 2651022076 – 6774483932.

Δημήτρης Μαριδάκης
Πηγή Πληροφοριών: www.haniotika-nea.gr

Χάλκινη η Εθνική Ομάδα Ποδοσφαίρου 5x5 Τυφλών

Συνεχίζοντας να πρωταγωνιστεί και να κερδίζει διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο, όπου αποτελεί μία από τις σταθερές δυνάμεις του αθλήματος, η Εθνική Ομάδα Ποδοσφαίρου 5x5 Τυφλών, κατάφερε να κατακτήσει την 3η θέση στο 2ο Διεθνές Τουρνουά Ποδοσφαίρου, που διεξήχθη το διήμερο 22-25 Ιανουαρίου στη Μόσχα.



Στην πρεμιέρα του τουρνουά, το Σάββατο (23/1), η Ελλάδα ηττήθηκε από την Ισπανία με 2-1, με το γκολ της χώρας μας να το πετυχαίνει ο Χατζηαποστολίδης. Στον δεύτερο αγώνα η Εθνική αντιμετώπισε τη Λευκορωσία, της οποίας επικράτησε με το εντυπωσιακό 4-0, χάρις σε ένα γκολ του Χατζηαποστολίδη και τρία του Ζαχαρού. Αυτό ήταν και το αποτέλεσμα που έδωσε το χάλκινο μετάλλιο του τουρνουά.

Η αποστολή, την οποία διοργάνωσε η Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή, αποτελούνταν από 13 μέλη. Αναλυτικά, την ομάδα συμπλήρωσαν οι αθλητές Ζαχαρός Δήμος, Χατζηαποστολίδης Ευστράτιος, Τοκακλίδης Χαράλαμπος, Τοκακλίδης Γεώργιος, Σιώτας Θεόδωρος, Παπανικολάου Ιωάννης, Ευραιμίδης Στέφανος, Στεφανίδης Παναγιώτης, Αμπατζής Γεώργιος, ο ομοσπονδιακός προπονητής, Στεφανίδης Δημήτριος, ο φυσιοθεραπευτής Κικίλης Ιωάννης, καθώς και ο υπεύθυνος επικοινωνίας της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής, Κωστάρης Αναστάσιος.

Το Ποδόσφαιρο 5x5, που στην Ελλάδα είναι γνωστό και με την ονομασία Ποδόσφαιρο Τυφλών, είναι ένα δημοφιλές άθλημα για τυφλούς αθλητές και αθλητές με μειωμένη όραση. Κάθε ποδοσφαιρικός αγώνας παίζεται από δύο ομάδες των 10 αθλητών, εκ των οποίων τέσσερις τυφλοί αθλητές και ένας τερματοφύλακας -με μειωμένη ή κανονική όραση- βρίσκονται εντός αγωνιστικού χώρου και πέντε είναι αναπληρωματικοί. Ένας αγώνας Ποδοσφαίρου 5x5 έχει διάρκεια 50 λεπτών και πραγματοποιείται σε δύο ημίχρονα των 25 λεπτών. Ενδιάμεσα παρεμβάλλεται ένα 10λεπτο διάλειμμα. Το Ποδόσφαιρο 5x5 διεξάγεται σύμφωνα με τους κανονισμούς της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (FIFA) και της Επιτροπής Ποδοσφαίρου του Διεθνούς Αθλητικού Οργανισμού Τυφλών (IBSA).

Η Ελληνική Ομάδα Ποδοσφαίρου 5x5 κατάφερε στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας να κατακτήσει την 4η θέση. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη διάκριση που έχει σημειώσει η Ελλάδα σε ομαδικό άθλημα σε Παραολυμπιακούς Αγώνες. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που πραγματοποιήθηκε στη Γαλλία το 2009, η ελληνική ομάδα κατέλαβε την 4η θέση.
Πηγή Πληροφοριών: www.contra.gr

Συστηματικοί τουρίστες οι ευρωπαίοι με αναπηρία

Συστηματικοί τουρίστες οι ευρωπαίοι με αναπηρία
Η ενεργός τουριστική αγορά των ΑμεΑ. Η Ελλάδα δεν διαθέτει οργανωμένο σχέδιο διείσδυσης

Εδώ και μία δεκαετία έχει ξεκινήσει στη χώρα μας - έστω υποτυπωδώς- η δημόσια συζήτηση/διαβούλευση, σχετικά με την αναγκαιότητα αναβάθμισης του τουριστικού προϊόντος ώστε να γίνει προσβάσιμο και ελκτικό στην αγορά των ΑμεΑ και των εμποδιζόμενων ατόμων ευρύτερα. Δυστυχώς τα πράγματα δεν έχουν προχωρήσει με τον ρυθμό που θα έπρεπε. Οι όποιες παρεμβάσεις έχουν επιχειρηθεί τα τελευταία χρόνια, χαρακτηρίζονται έντονα απ' το στοιχείο της αποσπασματικότητας και δεν αντανακλούν ούτε στο ελάχιστο -δυστυχώς - μία σοβαρά σχεδιασμένη στρατηγική.


Προσβάσμη παραλία στην περιοχή της Βούλας. Από τις ελάχιστες εξαιρέσεις ...
Σε προηγούμενο δημοσίευμα η σελίδα ΕΠΙ ΙΣΟΙΣ ΟΡΟΙΣ είχε σχολιάσει με τρόπο σκωπτικό το φαινόμενο της ψευδοπροσβασιμότητας, που ζει και βασιλεύει σε ότι αφορά τις “made in Greece” παρεμβάσεις αποκατάστασης της πρόσβασης των εμποδιζόμενων ατόμων στο δομημένο περιβάλλον. Το ως άνω φαινόμενο ντροπής, πέραν του ότι είναι δηλωτικό μιας νοοτροπίας ακραία αντιδραστικής, έχει και κάμποσες σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις. Πιθανώς η πλέον άμεση έχει να κάνει με την τουριστική αγορά. Γιατί; Μα διότι οι εκατομμύρια ανά τον κόσμο υποψήφιοι επισκέπτες της χώρας μας με αναπηρία, θα το σκεφτούν δύο φορές να ταξιδέψουν σε μία χώρα η έλλειψη υποδομών της οποίας θα τους κάνει να νιώσουν – έστω και αν δεν είναι - ανεπιθύμητοι .

Οι έχοντες την ευθύνη του τουριστικού σχεδιασμού στην χώρα μας, μοιάζουν να μην έχουν αντιληφθεί την απώλεια τουριστικού εισοδήματος που η έλλειψη υποδομών προσβασιμότητας συνεπάγεται και να μην έχουν συνειδητοποιήσει τα μεγέθη της διεθνούς τουριστικής αγοράς των ΑμεΑ. Αντιμετωπίζουν το μείζον ζήτημα της προσβασιμότητας των τουριστικών υποδομών ωσάν να αφορά μία αμελητέα μειοψηφία ανθρώπων, μία δευτερεύουσα αγορά. Δυστυχώς γι' αυτούς πλανώνται οικτρά. Η ψυχρή αλήθεια όπως αποτυπώνεται μέσα από ευρήματα επίσημων ερευνών, αποτελεί τον πλέον αδιάψευστο μάρτυρα της αναγκαιότητας σοβαρής – επιτέλους – επένδυσης, εκθέτοντας τους λεγόμενους καθ' ύλιν αρμόδιους που δεν έχουν ακόμα προχωρήσει σ' αυτήν .

Η πλέον επαρκής έρευνα για τα πως και τα γιατί της τουριστικής αγοράς των ΑμεΑ έγινε από το γερμανικό ομοσπονδιακό υπουργείο οικονομικών προ 7 περίπου ετών, ήταν πολύμηνης διάρκειας και κομίζει τεκμήρια εντυπωσιακά. Με την υπόμνηση ότι τα ευρήματα της γερμανικής έρευνας συγκλίνουν με τα ευρήματα μικρότερης διάρκειας ερευνών άλλων ευρωπαϊκών χωρών το οποίο σημαίνει ότι αποδίδουν τα χαρακτηριστικά της ευρύτερης ευρωπαϊκής αγοράς τουρισμού των ΑμεΑ, παραθέτουμε κάποια εκ των πλέον αποκαλυπτικών :

•Το 54% των Γερμανών με αναπηρία, δηλαδή 3.640.000 άνθρωποι ταξιδεύουν ανελλιπώς για τουρισμό κάθε χρόνο, κάνοντας 1,3 ταξίδια/χρόνο κατά μέσο όρο.

•Το 41,2% των ταξιδιών γίνεται εντός συνόρων και το 58,8% σε προορισμούς του εξωτερικού. Σε ότι δε αφορά το κόστος των διακοπών οι ΑμεΑ δαπανούν κατά μέσο όρο 15% περισσότερα χρήματα από τους μη αναπήρους.

Συνέχεια με κάποια ποιοτικού χαρακτήρα στοιχεία :

Οι ΑμεΑ σε ποσοστό πολύ μεγαλύτερο αυτού των μη αναπήρων επιλέγουν για τις διακοπές τους την περίοδο χαμηλής τουριστικής κίνησης (Μάιος, Σεπτέμβριος, Οκτώβριος). Το 26% επιδεικνύει απόλυτη πίστη/προσήλωση στον τουριστικό προορισμό που έχει ικανοποιήσει τις προσδοκίες του, δηλαδή τον επισκέπτεται ανελλιπώς. Επιπροσθέτως, το 48% θα έκανε περισσότερα ταξίδια αν ήταν περισσότεροι οι προσβάσιμοι τουριστικοί προορισμοί.

Αντί επιλόγου ένα κρίσιμο στοιχείο: 7 στους 10 τουρίστες με αναπηρία όταν αποφασίσουν να επισκεφτούν ένα νέο προορισμό, δεν εμπιστεύονται για την πληροφόρησή τους τους παροχείς τουριστικών υπηρεσιών αλλά άλλους ανθρώπους με αναπηρία που έχουν ήδη επισκεφτεί τον συγκεκριμένο προορισμό. Ενημέρωση εξ' οικείων το λοιπόν προς αποφυγήν πιθανής εξαπάτησης.

Στοιχειωδώς αναλογιζόμενοι το τι αυτό σημαίνει για την ελληνική τουριστική πραγματικότητα των κουτοπόνηρων παρεμβάσεων για το θεαθήναι και της πανταχού παρούσας ψευδοπροσβασιμότητας, έχουμε αυτόματα και την απάντηση του τι πρέπει πριν και πρώτα απ' όλα να αλλάξει ...

Πηγή Πληροφοριών: www.enet.gr

Μουσείο Μπενάκη


Μουσείο Μπενάκη-Συνέδριο με θέμα τις εφαρμογές ψηφιακής τεχνολογίας στις βιβλιοθήκες τέχνης των μουσείων
Οι νέες τεχνολογίες και η ψηφιακή τους εφαρμογή στις βιβλιοθήκες τέχνης των μουσείων στην Ελλάδα, θα τεθούν επί τάπητος σε συνέδριο, στις 5 και 6 Φεβρουαρίου, στο Μουσείο Μπενάκη, το οποίο διαθέτει και τη μεγαλύτερη μουσειακή βιβλιοθήκη στη χώρα, με 100.000 τόμους βιβλία και περιοδικά.

Πρόκειται για το 3ο Συνέδριο που διοργανώνει η Βιβλιοθήκη του Μουσείου Μπενάκη, καλώντας τις βιβλιοθήκες τέχνης από όλη την Ελλάδα, να παρουσιάσουν αποτελέσματα εφαρμογών ψηφιακής τεχνολογίας και τρόπους διάθεσής τους στον παγκόσμιο ιστό. Παράλληλα με το συνέδριο και με πρωτοβουλία της Βιβλιοθήκης της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, θα πραγματοποιηθεί, στις 5 Φεβρουαρίου, εργαστήρι όπου επιστήμονες και καθηγητές, θα καταθέσουν τις εμπειρίες τους και θα παρουσιάσουν με ειδικά μηχανήματα και εργαλεία τρόπους ψηφιοποίησης έντυπου και αρχειακού υλικού. Το συνέδριο είναι αφιερωμένο στη μνήμη του δοκιμιογράφου και κριτικού λογοτεχνίας, Αλέξανδρου Αργυρίου (1921-2009), ο οποίος κληροδότησε ολόκληρη την πολύτιμη βιβλιοθήκη του (πάνω από 25.000 τόμους νεοελληνικής λογοτεχνίας) στο Μουσείο Μπενάκη, τη μεγαλύτερη δωρεά βιβλίων που δέχθηκε ποτέ η Βιβλιοθήκη.-
Συγγραφέας Δομνάκη Ν.
Πηγή Πληροφοριών: www.google.com