Ένας βηματοδότης για τον εγκέφαλο, που αρχικά χρησιμοποιήθηκε για να βοηθήσει
ασθενείς με Πάρκινσον, γεννά ελπίδες στον κόσμο της ιατρικής για τη θεραπεία
ασθενών με ψυχιατρικά και νευρολογικά προβλήματα, αλλά και υπέρταση, παχυσαρκία,
ανορεξία, επιληψία ή εγκεφαλικά τραύματα.
Ημέθοδος ονομάζεται εν τω βάθει διέγερση του εγκεφάλου και εφαρμόστηκε για πρώτη
φορά το 1987 στη Γαλλία. Για πολλά χρόνια χρησιμοποιήθηκε μόνο σε ασθενείς με
Πάρκινσον, αλλά τα τελευταία χρόνια έρευνες γίνονται σε όλο τον κόσμο για την
εφαρμογή της σε άλλες ευρέως διαδεδομένες ασθένειες.
Φέτος, ο αμερικανικός Οργανισμός Φαρμάκων έδωσε πρώτη φορά άδεια να
χρησιμοποιηθεί σε σοβαρές περιπτώσεις ιδεο-ψυχαναγκαστικής διαταραχής. Μεγάλες
κλινικές δοκιμές βρίσκονται σε εξέλιξη για την εφαρμογή της στην επιληψία και
την κατάθλιψη, ενώ πειράματα γίνονται και για τη θεραπεία της ανορεξίας, της
παχυσαρκίας, της υπέρτασης, του χρόνιου πόνου, του Αλτσχάιμερ, του εθισμού σε
ουσίες και της εμβοής, καθώς και της ανάκτησης της μνήμης.
Ο τομέας γνωρίζει μεγάλη άνθηση, λένε οι ειδικοί, εν μέρει λόγω της πίεσης από
τους κατασκευαστές των συσκευών, αλλά επισημαίνουν πως χρειάζεται προσοχή για να
μη χάσουν τον έλεγχο.
Στην εν τω βάθει εγκεφαλική διέγερση, οι ειδικοί τοποθετούν μία μπαταρία κάτω
από το δέρμα στο πάνω μέρος του θώρακα. Από εκεί ξεκινούν καλώδια που καταλήγουν
στον εγκέφαλο, σε διαφορετικές περιοχές ανάλογα με την περίπτωση. Μέχρι σήμερα,
έχουν τοποθετηθεί σε περισσότερους από 60.000 ασθενείς.
Ξύπνιος στο χειρουργείο. Αντί να καταστρέφουν τον ιστό, όπως έκαναν παλιά σε
ασθενείς με Πάρκινσον, οι γιατροί εμφυτεύουν ηλεκτρόδια με πάχος ένα χιλιοστό,
που στέλνουν περιοδικά ηλεκτρικά σήματα στον εγκέφαλο. Η εμφύτευση γίνεται με
μία εξαιρετικά λεπτή και πολύπλοκη επέμβαση, κατά την οποία ο ασθενής είναι
ξύπνιος. Αυτό γίνεται για να μπορούν να ελέγχουν τις κινητικές ικανότητες και
την ομιλία του στη διάρκεια της επέμβασης για να μη γίνει ζημιά στα κέντρα που
ελέγχουν αυτές τις δραστηριότητες.
Οι γιατροί πρώτα κάνουν μία τρύπα στο κρανίο και στη συνέχεια βάζουν τα
ηλεκτρόδια βαθιά στον υποθαλάμιο πυρήνα (σε ασθενείς με Πάρκινσον), στο πρόσθιο
σκέλος της εσωτερικής κάψας (σε ασθενείς με κατάθλιψη) κ.λπ.
Με μπαταρία. Το σημείο όπου πρέπει να μπουν τα ηλεκτρόδια είναι πολύ
συγκεκριμένο και δεν πρέπει να γίνει λάθος. Στη συνέχεια, τα ηλεκτρόδια
συνδέονται με καλώδια που κατεβαίνουν από το πίσω μέρος του κρανίου, πίσω από το
αυτί και καταλήγουν σε μία μικρή μπαταρία στον θώρακα (συνήθως στο
πνευμονογαστρικό νεύρο). Οι ρυθμίσεις στον βηματοδότη πρέπει να γίνουν μετά την
επέμβαση και μέχρι να βρεθεί η σωστή φόρμουλα μπορεί να χρειαστούν μήνες.
Όταν αρχίσει να λειτουργεί η συσκευή, ο βηματοδότης στέλνει ηλεκτρικούς παλμούς
χαμηλής ισχύος στον εγκέφαλο. Το ρεύμα φαίνεται να διορθώνει τη λανθασμένη
λειτουργία των νευρώνων, η οποία στο Πάρκινσον προκαλείται από την έλλειψη
ντοπαμίνης. Η συσκευή μειώνει κατά 50%-60% τα συμπτώματα του Πάρκινσον, όπως το
τρέμουλο, οι ανεξέλεγκτες συσπάσεις, η ακαμψία, τα προβλήματα στο βάδισμα,
χαρίζοντας στους ασθενείς ξανά τον έλεγχο των κινήσεων κατά ένα μεγάλο βαθμό.
Βέβαια, η εν τω βάθει εγκεφαλική διέγερση δεν θεραπεύει το Πάρκινσον. Δεν βοηθά
στα υπόλοιπα συμπτώματα της ασθένειας, όπως η κατάθλιψη, το άγχος, τα προβλήματα
ισορροπίας, η απώλεια της μνήμης.
Πειράματα και για την κατάθλιψη
ΓΙΑ ΤΗΝ κατάθλιψη γίνονται πειράματα με την τοποθέτηση των ηλεκτροδίων σε άλλη
περιοχή του εγκεφάλου. Αμερικανικές εταιρείες διεξάγουν δύο μεγάλες κλινικές
δοκιμές για ασθενείς με κατάθλιψη πολύ βαριάς μορφής. Στην πρώτη, συμμετέχουν
200 άτομα στα οποία τα ηλεκτρόδια βρίσκονται στο πρόσθιο σκέλος της έσω κάψας
για τουλάχιστον ένα χρόνο. Η αποτελεσματικότητα αυτής της περιοχής εντοπίστηκε
κατά λάθος σε δοκιμές που έγιναν σε άτομα με ιδεο-ψυχαναγκαστική διαταραχή, τα
οποία παρουσίαζαν και κατάθλιψη.
Σε μία από τις έρευνες, το 50% των εθελοντών παρουσίασε μεγάλη βελτίωση ένα
χρόνο μετά την επέμβαση.
Σε άλλη έρευνα, η βελτίωση ήταν σημαντική από τη στιγμή κιόλας που
ενεργοποιήθηκε η συσκευή. «Όλοι οι ασθενείς παρουσίασαν ξαφνικά ηρεμία και
γαλήνη, το κενό που ένιωθαν εξαφανίστηκε, αισθάνθηκαν μέρος του συνόλου, ενώ
ακόμα και η αίθουσα τούς φάνηκε πιο φωτεινή», αναφέρουν οι επιστήμονες στην
εργασία τους.
http://www.tanea.gr
χρησιμοποιηθεί σε σοβαρές περιπτώσεις ιδεο-ψυχαναγκαστικής διαταραχής. Μεγάλες
κλινικές δοκιμές βρίσκονται σε εξέλιξη για την εφαρμογή της στην επιληψία και
την κατάθλιψη, ενώ πειράματα γίνονται και για τη θεραπεία της ανορεξίας, της
παχυσαρκίας, της υπέρτασης, του χρόνιου πόνου, του Αλτσχάιμερ, του εθισμού σε
ουσίες και της εμβοής, καθώς και της ανάκτησης της μνήμης.
Ο τομέας γνωρίζει μεγάλη άνθηση, λένε οι ειδικοί, εν μέρει λόγω της πίεσης από
τους κατασκευαστές των συσκευών, αλλά επισημαίνουν πως χρειάζεται προσοχή για να
μη χάσουν τον έλεγχο.
Στην εν τω βάθει εγκεφαλική διέγερση, οι ειδικοί τοποθετούν μία μπαταρία κάτω
από το δέρμα στο πάνω μέρος του θώρακα. Από εκεί ξεκινούν καλώδια που καταλήγουν
στον εγκέφαλο, σε διαφορετικές περιοχές ανάλογα με την περίπτωση. Μέχρι σήμερα,
έχουν τοποθετηθεί σε περισσότερους από 60.000 ασθενείς.
Ξύπνιος στο χειρουργείο. Αντί να καταστρέφουν τον ιστό, όπως έκαναν παλιά σε
ασθενείς με Πάρκινσον, οι γιατροί εμφυτεύουν ηλεκτρόδια με πάχος ένα χιλιοστό,
που στέλνουν περιοδικά ηλεκτρικά σήματα στον εγκέφαλο. Η εμφύτευση γίνεται με
μία εξαιρετικά λεπτή και πολύπλοκη επέμβαση, κατά την οποία ο ασθενής είναι
ξύπνιος. Αυτό γίνεται για να μπορούν να ελέγχουν τις κινητικές ικανότητες και
την ομιλία του στη διάρκεια της επέμβασης για να μη γίνει ζημιά στα κέντρα που
ελέγχουν αυτές τις δραστηριότητες.
Οι γιατροί πρώτα κάνουν μία τρύπα στο κρανίο και στη συνέχεια βάζουν τα
ηλεκτρόδια βαθιά στον υποθαλάμιο πυρήνα (σε ασθενείς με Πάρκινσον), στο πρόσθιο
σκέλος της εσωτερικής κάψας (σε ασθενείς με κατάθλιψη) κ.λπ.
Με μπαταρία. Το σημείο όπου πρέπει να μπουν τα ηλεκτρόδια είναι πολύ
συγκεκριμένο και δεν πρέπει να γίνει λάθος. Στη συνέχεια, τα ηλεκτρόδια
συνδέονται με καλώδια που κατεβαίνουν από το πίσω μέρος του κρανίου, πίσω από το
αυτί και καταλήγουν σε μία μικρή μπαταρία στον θώρακα (συνήθως στο
πνευμονογαστρικό νεύρο). Οι ρυθμίσεις στον βηματοδότη πρέπει να γίνουν μετά την
επέμβαση και μέχρι να βρεθεί η σωστή φόρμουλα μπορεί να χρειαστούν μήνες.
Όταν αρχίσει να λειτουργεί η συσκευή, ο βηματοδότης στέλνει ηλεκτρικούς παλμούς
χαμηλής ισχύος στον εγκέφαλο. Το ρεύμα φαίνεται να διορθώνει τη λανθασμένη
λειτουργία των νευρώνων, η οποία στο Πάρκινσον προκαλείται από την έλλειψη
ντοπαμίνης. Η συσκευή μειώνει κατά 50%-60% τα συμπτώματα του Πάρκινσον, όπως το
τρέμουλο, οι ανεξέλεγκτες συσπάσεις, η ακαμψία, τα προβλήματα στο βάδισμα,
χαρίζοντας στους ασθενείς ξανά τον έλεγχο των κινήσεων κατά ένα μεγάλο βαθμό.
Βέβαια, η εν τω βάθει εγκεφαλική διέγερση δεν θεραπεύει το Πάρκινσον. Δεν βοηθά
στα υπόλοιπα συμπτώματα της ασθένειας, όπως η κατάθλιψη, το άγχος, τα προβλήματα
ισορροπίας, η απώλεια της μνήμης.
Πειράματα και για την κατάθλιψη
ΓΙΑ ΤΗΝ κατάθλιψη γίνονται πειράματα με την τοποθέτηση των ηλεκτροδίων σε άλλη
περιοχή του εγκεφάλου. Αμερικανικές εταιρείες διεξάγουν δύο μεγάλες κλινικές
δοκιμές για ασθενείς με κατάθλιψη πολύ βαριάς μορφής. Στην πρώτη, συμμετέχουν
200 άτομα στα οποία τα ηλεκτρόδια βρίσκονται στο πρόσθιο σκέλος της έσω κάψας
για τουλάχιστον ένα χρόνο. Η αποτελεσματικότητα αυτής της περιοχής εντοπίστηκε
κατά λάθος σε δοκιμές που έγιναν σε άτομα με ιδεο-ψυχαναγκαστική διαταραχή, τα
οποία παρουσίαζαν και κατάθλιψη.
Σε μία από τις έρευνες, το 50% των εθελοντών παρουσίασε μεγάλη βελτίωση ένα
χρόνο μετά την επέμβαση.
Σε άλλη έρευνα, η βελτίωση ήταν σημαντική από τη στιγμή κιόλας που
ενεργοποιήθηκε η συσκευή. «Όλοι οι ασθενείς παρουσίασαν ξαφνικά ηρεμία και
γαλήνη, το κενό που ένιωθαν εξαφανίστηκε, αισθάνθηκαν μέρος του συνόλου, ενώ
ακόμα και η αίθουσα τούς φάνηκε πιο φωτεινή», αναφέρουν οι επιστήμονες στην
εργασία τους.
http://www.tanea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου