Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2009

Αγαπηθήκαμε χωρίς να κοιταζόμαστε

Δύο τυφλοί γνωρίζονται, ερωτεύονται, παντρεύονται, κάνουν τρία
παιδιά και το όνειρό τους πραγματικότητα. Ζουν μέσα στη μουσική,
γίνονται διάσημοι και ταξιδεύουν ανά τον κόσμο για να μυήσουν το
κοινό στα «άφρο-μπλουζ-ροκ» ακούσματά τους.
Σύμφωνα με άρθρο που δημοσίευσε η Ελευθεροτυπία τη Δευτέρα (07/09),
πρόκειται για την αληθινή ζωή των Αμαντού και Μαριάμ, που έγιναν
γνωστοί ως το «τυφλό ζευγάρι απ το Μάλι».
Η σχέση με τη μουσική ξεκίνησε και για τους δύο από πολύ νωρίς. «Από
μικρός άκουγα πολλές μελωδίες. Κουβανέζικη μουσική, καρετέρο και
γαλλική. Μου έρχονται όλες στο μυαλό», δήλωσε ο Αμαντού Μπακαγιόκο.
Τυφλοί και οι δύο, ο Αμαντού από τα 15, εξαιτίας καταρράκτη, και η
Μαριάμ από τα 5, λόγω οστρακιάς, γνωρίστηκαν στο Ινστιτούτο Τυφλών
του Μπαμακό, το χωριό απ όπου κατάγονται. Τότε ο Αμαντού έπαιζε
κιθάρα στην μπάντα «Ambassadeurs du Motel de Bamako» και η Μαριάμ
ήταν τραγουδίστρια της Ορχήστρας του Ινστιτούτου.
Από το 1980 ξεκίνησαν να ηχογραφούν και να προσπαθούν να βρουν τον
δρόμο τους στη μουσική. Γι αυτό εγκατέλειψαν τη χώρα τους και ήρθαν
στη Δύση.
Ήταν ο δίσκος τους «Dimanche a Bamako» το 2004, σε παραγωγή του
Μανού Τσάο, που τους έδωσε παγκόσμια φήμη. Από τότε ο στίχος τους
έγινε πιο πολιτικός. «Πάντοτε στα τραγούδια μας θίγαμε κοινωνικά
ζητήματα. Είναι αλήθεια, όμως, ότι από τη συνεργασία με τον Μανού κι
έπειτα, αυτό έγινε πιο έντονο. Με τον Μανού συζητούσαμε συνέχεια για
πολιτική», ανέφερε ο Αμαντού.
Οι Αμαντού και Μαριάμ έχουν μέχρι σήμερα στο ενεργητικό τους
συνεργασίες με παραγωγούς, όπως οι Μαρκ Αντουάν Μορό και Λορέν Ζέις
και καλλιτέχνες, όπως οι Ντέιμον Αλμπαρν των Blur, Κ Νάαν, Κεζάια
Τζόους, Χουάν Ροζόφ και Ματιέ Τσεντίντ.
Ο ιδιαίτερος ήχος της μουσικής τους, περιλαμβάνει στοιχεία όχι μόνο
αφρικανικής παράδοσης αλλά και των Πινκ Φλόιντ, Λεντ Ζέπελιν, Στίβι
Γουόντερ και του αμερικανικού χιπ χοπ.
«Το στιλ μας με μία λέξη είναι άφρο-μπλουζ-ροκ. Αυτούς τους ήχους
αγκαλιάσαμε και πάνω τους χτίσαμε το προσωπικό μας μουσικό στίγμα»,
εξηγεί ο Αμαντού. Αλλωστε, και όταν ζούσαν στο Μάλι άκουγαν
ευρωπαΐκή μουσική.
«Όταν πρωτοήρθαμε στην Ευρώπη για συναυλία ήμασταν τόσο οικείοι με
τα ακούσματα. Και οι Ευρωπαίοι, όμως, γνώριζαν την αφρικανική
μουσική», δήλωσε στην Ελευθεροτυπία ο Αμαντού.
«Όταν λέμε με την Μαριάμ τραγούδια αγάπης, σκεφτόμαστε ο ένας τον
άλλον. Όταν παίζουμε κοινωνικά κομμάτια, ανακαλώ ή φαντάζομαι
εικόνες-καρέ της Αφρικής. Όταν πάλι, μιλάμε για πολιτική,
αντανακλαστικά, μου έρχονται στο μυαλό πολιτικοί ηγέτες».
«Αγαπηθήκαμε χωρίς να κοιταζόμαστε»
Έχω την εικόνα της και μέσα από τους άλλους. «Μου λένε οι φίλοι μου
πόσο όμορφη είναι. Το ίδιο συμβαίνει και στην ίδια. Παρ όλο που δεν
βλέπουμε ο ένας τον άλλο, μας αρέσει να φοράμε όμορφα ρούχα και
ωραία αρώματα», ανέφερε ο Αμαντού.

1 σχόλιο: